Ik heb een manier gevonden en hulp bij depressie en suïcidaliteit.
Misschien kan mijn pad de getroffenen een nieuwe richting wijzen en moed geven.

Deze vraag kan snel en duidelijk worden beantwoord. Na de zelfmoord van mijn partner liep ik opnieuw zo'n enorm risico op zelfmoord en leed ik aan een ernstige depressie dat ik wist "of ik volg dit aanbod van mijn ziel (zoals ik het nu noem en begrijp) it) _cc781905-5cde-3194 -bb3b-136bad5cf58d_ en probeer aan de ene kant een herinnering aan de overledene te creëren  en op de een of andere manier andere mensen te helpen die het risico lopen zelfmoord te plegen door een voorbeeld te stellen of moed te geven .. hoe je het ook wilt noemen. Als ik het niet doe, ben ik binnen een paar dagen dood."
 

Nu zullen sommigen vragen: "Wat weerhield je van een tweede zelfmoordpoging ( #esmeatssuicide)?"
Ook daar heb ik een duidelijk antwoord op: mijn zelfmoordpoging was geen beslissing. Ik volgde geen plan, ik was mijn leven niet zat. Ik was de depressie beu en had steeds weer dezelfde verhalen en triggers, maar ik wilde niet dood. Op een gegeven moment namen mijn hersenen het over en ik was me er absoluut van bewust dat er iets vreselijk mis ging. Ik kon mijn zelfmoord echter niet onderbreken of stoppen. Ik werd de hulpeloze acteur met als doel dood te gaan. Dat lukte uiteindelijk ook. Maar de paar minuten van de dood waren niet genoeg. Ze kunnen me terugbrengen. 
 

Na de dood van Jose, toen de pijn bijna ondraaglijk was, zou zelfmoord mijn eigen beslissing zijn geweest. Maar ik wilde wat ik altijd al wilde: leven. Daarbij dacht ik steeds bij mezelf: "Je was toen gered, dus je moet je leven nu niet weggooien, wie weet wat er nog komt".

Echter, als het nieuws van Jose's dood mij had bereikt, alleen thuis, in het stille kamertje, ben ik er vrij zeker van dat ik mijn leven in woede zou hebben beëindigd omdat ik op dat moment geloofde dat ik verantwoordelijk was voor Jose's dood. Pas veel later begreep ik dat niemand verantwoordelijkheid kan dragen voor iemands dood en dat het aan hen moet worden toegeschreven.

​

Ik had het niet meer gedurfd en tegelijkertijd, op de dag dat TREES of MEMORY op mijn toneel verscheen, was ik heel dichtbij dat ik gewoon geen kracht meer had. Ik dacht 20 keer per dag aan zelfmoord en kwam drie keer dichtbij. Voor mij was het letterlijk de laatste strohalm terug naar een leven dat de moeite waard was.

​

​

​

Waarom een gedenkteken voor de doden creëren?

Ik zie het als een belangrijke taak om een positieve herinnering aan de overledene te creëren, zolang zelfmoordslachtoffers in onze samenleving worden vernederd, belachelijk gemaakt en gecriminaliseerd met de uitdrukking zelfmoordslachtoffers. Zolang familieleden, die vaak zelf depressie en psychische problemen ontwikkelen als direct gevolg van zelfmoord, worden beschuldigd van schuld en in de steek gelaten door vrienden, familieleden en kennissen, en journalisten instructies publiceren voor een succesvolle zelfmoordpoging (#it betekent zelfmoord) in de dagelijkse pers, zal ik lopen, vechten en vechten voor de waardigheid van slachtoffers, nabestaanden en mensen met depressie en suïcidaliteit als een getroffen persoon.

​

​

​

Is zelfhulp bij depressie mogelijk?

Mijn persoonlijke levenservaring zegt ja, want iedereen die een depressie heeft laten behandelen zal ervaren dat de therapie de oorzaken probeert te doorgronden en dat min of meer ingrijpende veranderingen een essentiële factor zijn voor herstel. Om een voorbeeld te geven: Als je door je baan of je huwelijk depressief en ziek wordt, dan moet je op zoek naar een nieuwe baan en een nieuwe partner of de omstandigheden in je baan of in je huwelijk volledig veranderen. Zo simpel is het: welke therapie u ook neemt, welke stemmingsverhogende pil u ook neemt, u zult niet gelukkiger zijn als u geen nieuwe werkgever of partner vindt, en liefde zal zelden terugkomen als die eenmaal weg is. Ik ben er vast van overtuigd dat wanneer de vraag rijst "Wat te doen met depressie?" het antwoord kan worden gevonden in het veranderen van de omstandigheden van het leven. Soms een beetje en voorzichtig of heel radicaal.
Volg je hart en de stem van je ziel. Ga eropuit en vind je ongelooflijke zelf (weer) en verander je wereld ermee. Ik geloof dat dit het meest effectieve medicijn is, in de combinatie van medicatie (die me veel heeft geholpen) en psychotherapie, wat belangrijk was om de oorzaken van mijn depressie te vinden en te begrijpen hoe ik functioneer. Zonder my several months, inpatient behandeling, zou ik nooit hebben ontdekt welke psychologische pijlers de basis vormen van mijn mentale en emotionele gezondheid. En ik weet zeker dat je met deze combinatie  ook suïcidaliteit onder controle kunt krijgen. Niet van de ene op de andere dag, maar op de lange termijn. Ja, dit is werk, heel hard werken. Maar ik heb ervaren dat het helpt en geneest. En dat is de enige manier waarop ik heb geleerd dat de sleutel tot een bevredigend leven niet van buitenaf kan komen, maar alleen in onszelf kan worden gevonden. En, zoals ik en veel van de mensen die ik sprak pijnlijk leerden, de weigering om een adequate behandeling te krijgen en zinnen als "Oh, dat is altijd goed gegaan", brengt vroeg of laat niets meer dan dood en lijden._cc781905-5cde-3194 - bb3b-136bad5cf58d_

​

Je kunt hier zien waar herinneringsbomen tot nu toe zijn geplant  .

Onderweg kom ik steeds bemoedigers tegen, zoals Carlo von Tiedemann, die me heel openhartig vertelde over zijn ups en downs in ons gesprek  ._cc781905 --5cde-31 bb3b-136bad5cf58d_

​

​